مدرسه مهدیه خنداب

راههای درمان رذایل اخلاقی شهوت

شهوت به معنای چیزی است که دل انسان می‌خواهد و به سوی آن گرایش دارد. مصداق بارز آن، شهوت جنسی است؛ ولی شهوت مال، شهوت مقام و ریاست، شهوت شهرت، شهوت خوردنی و نوشیدنی و… نیز از شهوات است. به این شهوتها «هوای نفس» هم می‌گویند.

رذیلۀ شهوت، افراد را به گناه در چشم وگوش، حرام خواری، ثروت اندوزی، ارتباطهای حرام، منکرات و مفاسد اخلاقی و حرص و طمع می‌کشاند و انسان به جای آنکه «امیر نفس» باشد، «اسیر نفس» می‌شود.

آنچه در اسلام مطلوب است، «تعدیل شهوت» است، نه «تعطیل شهوت». اگر تمایلاتِ قوۀ جنسی یا مال دوستی نباشد، نه تولیدمثل صورت می‌گیرد، نه تلاش اقتصادی. اما این «حبّ الشهوات» که به تعبیر قرآن، برای مردم آراسته شده و جلوه می‌نماید، نباید سدّ راه معنویت و اخلاق و سعادت شود. افراط در شهوت، قوای عقل را از کار می‌اندازد و انسان را از پیمودن راه آخرت بازمیدارد و «حالت حیوانی» به انسان میدهد.

برای غلبه بر تمایلات شهوانی، توصیۀ قرآن به «عفاف و حجاب» است. برای تأمین صحیح این نیاز طبیعی، برنامۀ «ازدواج» را پیش بینی کرده‌اند تا افراد، به زنا و لواط و ارتباطهای حرام گرفتار نشوند.

#حدیث_روز