مدرسه مهدیه خنداب

زیارت پشت درهای بسته

یک‌بار زمستان رفته بود حرم زیارت.
به حرم که رسید، گفته بودند: «حرم بسته است؛ برای تعمیرات.»
اجازه نداد در را باز کنند؛
برای او قطعاً باز می‌کردند.
گفته بود: «باشد. از همین پشت در سلامی می‌دهیم و برمی‌گردیم.»
یکی‌دو ساعت همان‌جا توی سرما، روی زمین نشسته بود،
نماز خوانده بود، دعا کرده بود
و برگشته بود.

(این بهشت، آن بهشت، ص6٧؛ بر اساس خاطرۀ یکی از همراهان معظم‌له)